Verbum

анлайнавы слоўнік

мачато́чнік, ‑а, м.

Вывадная пратока ныркі, якая злучае нырачную лаханку з мачавым пузыром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́рик^I м. прато́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́чны, -ая, -ае.

1. гл. пратока.

2. Пра ваду, вадаём: цякучы, не стаячы.

Праточная вада.

Праточнае возера.

3. Які мае адносіны да руху струменя вадкасці або газу (спец.).

П. элемент (у пнеўмааўтаматыцы).

|| наз. прато́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cieśnina

ж. праліў; пратока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bosporus

[ˈbɑ:spərəs]

прато́ка Баспо́р