ча́сава-прасто́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ча́сава-прасто́равы |
ча́сава-прасто́равая |
ча́сава-прасто́равае |
ча́сава-прасто́равыя |
| Р. |
ча́сава-прасто́равага |
ча́сава-прасто́равай
ча́сава-прасто́равае |
ча́сава-прасто́равага |
ча́сава-прасто́равых |
| Д. |
ча́сава-прасто́раваму |
ча́сава-прасто́равай |
ча́сава-прасто́раваму |
ча́сава-прасто́равым |
| В. |
ча́сава-прасто́равы (неадуш.)
ча́сава-прасто́равага (адуш.) |
ча́сава-прасто́равую |
ча́сава-прасто́равае |
ча́сава-прасто́равыя (неадуш.)
ча́сава-прасто́равых (адуш.) |
| Т. |
ча́сава-прасто́равым |
ча́сава-прасто́равай
ча́сава-прасто́раваю |
ча́сава-прасто́равым |
ча́сава-прасто́равымі |
| М. |
ча́сава-прасто́равым |
ча́сава-прасто́равай |
ча́сава-прасто́равым |
ча́сава-прасто́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
простра́нственный прасто́равы;
простра́нственные и временны́е отноше́ния прасто́равыя і ча́савыя адно́сіны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасто́равы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прасторы (у 1 знач.). Прасторавыя адносіны. Прасторавыя паняцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Навука, якая вывучае колькасныя адносіны, а таксама прасторавыя формы навакольнага свету.
Вышэйшая м.
|| прым. матэматы́чны, -ая, -ае.
Матэматычная задача.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спе́раду, прысл. і прыназ.
1. прысл. 3 пярэдняга боку.
Прышыла бант с.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.
Ісці с. калоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наперарэ́з.
1. прысл. Перасякаючы чый-н. шлях.
Кінуцца н.
2. прыназ. з Д. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, шлях якіх хто-, што-н. перасякае.
Бегчы н. машыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аба́пал,
1. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ. выражае прасторавыя адносіны: паказвае на размяшчэнне з абодвух бакоў чаго-н.
Прысады цягнуліся а. дарогі.
2. прысл. З абодвух бакоў.
А. пацягнуліся сады, агароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мі́ма.
1. прысл. Не спыняючыся, не затрымліваючыся або блізка, побач.
Ехаць м.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: указвае на прадмет, асобу, каля якіх адбываецца рух.
Страляць м. цэлі.
◊
Прапусціць міма вушэй (разм.) — не звярнуць увагі на тое, пра што гавораць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стратыгра́фія, ‑і, ж.
Раздзел гістарычнай геалогіі, які вывучае паслядоўнасць фарміравання горных парод і іх першасныя прасторавыя ўзаемаадносіны.
[Ад лац. stratum — слой і грэч. graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́рх, прысл.
1. На верхнюю частку чаго-н., у напрамку да верху чаго-н.
Падняцца н.
Смала выступіла н.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, на верхнюю частку якіх ці паверх якіх накіравана дзеянне.
Накінуць плашч н. сукенкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)