пракру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракручваць — пракруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прови́нчивать​I несов. (прокручивать) пракру́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сверли́ть несов. свідрава́ць, круці́ць, пракру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scroll​2 [skrəʊl] v. сomput. пракру́чваць (даныя на экране)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пракру́чвацца несов., страд. провёртываться, просве́рливаться, пробура́вливаться; прокру́чиваться; см. пракру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przewiercać

незак. прасвідроўваць, пракручваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Скончыць круціць, пракручваць што‑н. Дакруціць заверцень. Дакруціць дзірку.

2. Закруціць поўнасцю, да канца. Дакруціць кран. Дакруціць гайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таблява́ць ’пракручваць, свідраваць дзіркі, заганяючы ў іх драўляныя гвазды’ (дзятл., Сл. ПЗБ), тэблева́ты ’свідраваць’ (бяроз., Шатал.). Вытворнае ад тэбель, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

назапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Запісаць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Мне падабаюцца мелодыі, і я думаю аб тым, што варта купіць магнітафон, назапісваць музыкі і вечарамі пракручваць стужку. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dúrchdrehen

vt пракру́чваць, прапуска́ць (цераз мясарубку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)