утрыма́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

Забяспечыць сродкамі для існавання, пракарміць.

|| незак. утры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. утры́мліванне, -я, н.

|| наз. утрыма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́рмлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жывіць

‘пракарміць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́жыўлю вы́жывім
2-я ас. вы́жывіш вы́жывіце
3-я ас. вы́жывіць вы́жывяць
Прошлы час
м. вы́жывіў вы́жывілі
ж. вы́жывіла
н. вы́жывіла
Загадны лад
2-я ас. вы́жыві вы́жывіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́жывіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракарміць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракармле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пракарміць (у 1 знач.), пракарміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyżywić

зак. пракарміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прако́рм, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракормліваць — пракарміць (у 1 знач.) і пракормлівацца — пракарміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укармі́ць, укармлю, укорміш, укорміць; зак., каго-што.

1. Зрабіць сытым; адкарміць. Укарміць парсюка.

2. Разм. Пракарміць. Укарміць сям’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykarmić

зак. выкарміць; пракарміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pożywić

зак. накарміць, пракарміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)