salesgirl [ˈseɪlzgɜ:l] n. прадаўшчы́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

saleswoman [ˈseɪlzˌwʊmən] n. (pl. -women) прадаўшчы́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shop assistant [ˈʃɒpəˌsɪstənt] n. прадаве́ц; прадаўшчы́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

продавщи́ца прадаўшчы́ца, -цы ж., прадава́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Наўмысна ўвесці ў зман каго-н., абысціся несумленна з кім-н., не выканаць абяцання.

На цэлых сямнаццаць тысяч ашукала прадаўшчыца.

|| незак. ашу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

2. Захворванне слізістай абалонкі рота (пераважна ў грудных дзяцей).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кве́тачніца ​1, ‑ы, ж.

Работніца, якая вырабляе штучныя кветкі, а таксама прадаўшчыца кветак.

кве́тачніца ​2, ‑ы, ж.

Муха, шкоднік сельскагаспадарчых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprzedawczyni

ж. прадаўшчыца; прадавачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ekspedientka

ж. прадаўшчыца; прадавачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тачкава́я ’прадаўшчыца’ (Сл. рэг. лекс.), тачка́рка ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад рус. то́чка ’магазін, гандлёвая кропка’, торго́вая то́чка ’гандлёвы пункт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)