праграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прагрэцца.

2. Зал. да праграваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́ў, ‑грэву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́грацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Добра прагрэцца. Выграцца на печы. □ [Платон:] — Выпі ды выграйся добра, каб і ад поту быў такі мокры, як з ракі вылезшы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размякчыцца, размякнуць пад дзеяннем пары, вару і пад. Скура распарылася. □ За ноч макуха распарылася, і на раніцу Галя прынесла паўвядзерца пойла. Сабаленка.

2. Моцна прагрэцца, мыючыся ў лазні з парай. [Андрэй] распарыўся ўвесь, расчырванеўся, ад яго веяла гарачым здароўем, свежаю сілай. Зарэцкі. // Разм. Разагрэцца да поту; разгарачыцца. Сёння пякло і парыла ўвесь дзень. Юрка надта распарыўся на будоўлі, і ён будзе купацца даўжэй, чым у мінулыя вечары. Вышынскі. Хіліла зноў на сон, і ён падумаў, што, бегучы за санямі, быў распарыўся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)