протара́ненный

1. прабі́ты, пратара́нены;

2. ав., воен. пратара́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́гнанный прагна́ны, мног. папраганя́ны; прабі́ты, мног. папрабіва́ны; см. прогна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цечы, ‑цеча; ‑цекуць; пр. выцек, ‑пекла; зак.

Выліцца праз якую‑н. адтуліну. [Шафёр:] — Зірніце, аж у двух месцах радыятар прабіты. Вада ўся выцекла, і матор перагрэўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тунэ́ль

(англ. tunnel)

скразны праход, праезд, пракапаны пад зямлёй або прабіты ў гарах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

skasowany

1. адменены, скасаваны;

2. прабіты, пагашаны, пракампасціраваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

проса́женный прост.

1. праса́джаны, прабі́ты;

2. праса́джаны; прагуля́ны, прайгра́ны; см. просади́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тунэ́ль

(англ. tunnel)

скразны праход, праезд, пракапаны пад зямлёй або прабіты ў гарах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перагрэ́цца, ‑грэюся, ‑грэешся, ‑грэецца; зак.

1. Пагрэцца вельмі моцна, больш, чым трэба. [Шафёр:] — Зірніце, аж у двух месцах радыятар прабіты. Вада ўся выцекла, і матор перагрэўся. Сабаленка.

2. Знаходзячыся доўга пад сонечнымі праменямі, у лазні і інш., нанесці шкоду свайму здароўю. Перагрэцца на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які засох, зацвярдзеў, ператварыўся ў корку. Закарэлая гразь. □ Там, дзе ногі былі прабіты і абадраны аб .. карчы, .. тырчэлі гузы закарэлай крыві. Чорны.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад.; карэлы, брудны. Закарэлыя анучы. Закарэлы бінт. □ [Даніла] падаў Язэпу закарэлую чорную руку. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perforate

1. [ˈpɜ:rfəreɪt]

v.t.

1) прабіва́ць, рабі́ць дзі́ркі, дзіра́віць

2) рабі́ць рады́ дзі́рак (як у лісто́х пашто́вых ма́рак), пэрфарава́ць

2. [ˈpɜ:rfərət]

adj.

прабі́ты, прадзіра́ўлены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)