извине́ние выбачэ́нне, -ння ср., прабачэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forgiveness [fəˈgɪvnəs] n. (of) дарава́нне, прабачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́маліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Дамагчыся чаго‑н. настойлівай просьбай; выпрасіць. Вымаліць прабачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праба́члівы, ‑ая, ‑ае.

Які выражае прабачэнне, просьбу аб прабачэнні. — А вы ўсё тут жывяце? — ціхім і нейкім прабачлівым тонам прамовіла Ніна Пятроўна. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выбача́ць ’дараваць, прабачаць’ (Нас., Грыг., Яруш., Шпіл., Касп., Гарэц., Байк. і Некр., Бір. Дзярж., БРС, КТС), выбачэ́нне ’прабачэнне’ (Нас., Яруш., Гарэц., Байк. і Некр., БРС), выбачанне ’літасць’ (Нас.), укр. вибача́ти ’дараваць, прабачаць’, вибачення ’прабачэнне’. З польск. wybaczać ’тс’, wybaczenie ’прабачэнне’, wybaczanie ’тс’, што ў сваю чаргу ад baczyć ’звяртаць увагу, глядзець пільна’. Параўн. палес. выбачиты ’выпусціць з вачэй (з поля зроку)’, г. зн. ’не глядзець, не звяртаць увагі, прабачаць’ (Булг., 194; Брукнер, 10); гл. ба́чыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбачэ́нне, ‑я, н.

Дараванне віны; прабачэнне. [Іван Нічыпаравіч:] — Не трэба, дачушка, выбачэння. Якімовіч. Бывае і так. Прыйдзе, накурыць, графік разаб’е, а потым назаўтра выбачэння просіць. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарава́нне​I н. (прабачэнне) Verzéihung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́прасіць, ‑прашу, ‑прасілі, ‑прасіць; зак., каго-што.

Атрымаць, дамагчыся чаго‑н. настойлівымі просьбамі. Выпрасіць прабачэнне. □ Валодзька выпрасіў, нарэшце, у рэдактара дазвол паехаць на раён. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасіць сов. вы́просить; вы́молить;

в. кні́гу — вы́просить кни́гу;

в. прабачэ́нне — вы́молить проще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проще́ние

1. (действие) дарава́нне, -ння ср. (каму, чаму); прабачэ́нне, -ння ср. (каму, чаму);

проще́ние долго́в дарава́нне даўго́ў;

2. (извинение) прабачэ́нне, -ння ср.;

◊

прошу́ проще́ния прашу́ прабачэ́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)