кале́чыць несов.

1. (причинять увечье) кале́чить, уве́чить;

2. перен. (портить) кале́чить, уро́довать; кове́ркать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засти́рывать несов., разг.

1. (отмывать) замыва́ць;

2. (портить стиркой) псава́ць мыццём; см. застира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́костить несов., прост., в разн. знач. паску́дзіць; (пачкать) га́дзіць, бру́дзіць, пэ́цкаць; (портить) псава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпі́цца несов.

1. по́ртить себе́ зре́ние; сле́пнуть;

2. страд. слепи́ться; ослепля́ться; по́ртиться; см. сляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перешлихто́выватьII несов., стол.

1. (всё, многое) шліхтава́ць;

2. (заново) перашліхто́ўваць;

3. (портить шлихтиком) перашліхто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Парта́чыць ’рабіць што-небудзь дрэнна, недакладна, без ведання справы’ (ТСБМ, Мат. Гом., Мядзв.), парта́ч ’чалавек, які нядбайна або няўмела выконвае сваю справу’ (ТСБМ, Др.-Падб., Мядзв.), порта́ч ’партач; бядняк, галадранец’ (ТС). Запазычанне з польск. (як аб гэтым сведчыць наяўнасць ‑ар‑) partaczyć, partacz ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое да pъrtiti (рус. портить) (Брукнер, 397).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сви́нчивать несов.

1. (скреплять винтами) сашрубо́ўваць;

2. (отвинчивать) разг. скру́чваць, адкру́чваць;

3. (вертя, портить) разг. скру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашко́джваць несов.

1. (ломать, ранить, портить и т.п.) поврежда́ть;

2. поража́ть;

1, 2 см. пашко́дзіць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераклёпваць несов.

1. тех., в разн. знач. переклёпывать;

2. (косу) отбива́ть за́ново;

3. (портить отбивкой косу) перетя́гивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалу́пліваць несов.

1. разг. (ковыряя, срывать) сколу́пывать;

2. (ковыряя, портить во множестве, во многих местах) исковы́ривать, исколу́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)