по́ра, -ы, мн. -ы, пор, ж.

1. Вельмі дробная адтуліна потавай залозы на скуры.

2. Вельмі дробная шчыліна, прамежак паміж часцінкамі рэчыва.

Порыўметале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доко́ле нареч., уст.

1. (до каких пор) даку́ль;

2. (до тех пор, пока) паку́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́сстари нареч. здаўна́, з да́ўніх пор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагэ́туль нареч. досю́да, до сих пор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́ль нареч. до тех пор, дото́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. і падпо́ра, -ы, мн. -ы, -по́р, ж.

Палка, брус, слуп і пад., якімі падпіраюць што-н.

П. пад яблыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фенало́гія, -і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае сезонныя з’явы ў жывой прыродзе, змены ў раслінным і жывёльным свеце, абумоўленыя зменай пор года і ўмовамі надвор’я.

|| прым. феналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фенало́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае сезонныя з’явы ў жывой прыродзе, змены ў раслінным і жывёльным свеце, абумоўленыя зменай пор года і пагоднымі ўмовамі.

[Ад грэч. phainō — выяўляю і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Порх ’калодачка для гульні, падобнай на хакей’: копаці пор‑ ха коі(убою (ТС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гастрапо́р

(ад гастра- + -пор)

тое, што і бластапор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)