унутры́, прысл. і прыназ. з Р.

У сярэдзіне, у межах чаго-н.

У мяне ў. кіпела помста.

У. горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vendetta [venˈdetə] n. (against) вендэ́та, кро́ўная по́мста

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кро́ўны і (разм.) крэ́ўны, -ая, -ае.

1. Родны па крыві; які паходзіць ад адных продкаў.

К. брат.

Кроўная радня.

2. перан. Вельмі блізкі, цесны, моцны, непарушны.

Кроўная сувязь пісьменніка з народам.

Кроўна (прысл.) зацікаўлены ў чым-н.

◊

Кроўная крыўда — цяжкая, якая глыбока кранае.

Кроўная помста — помста забойствам за забойства сваяка як перажытак родавага ладу.

Кроўныя грошы (разм.) — грошы, нажытыя сваёй працай.

|| наз. кро́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.) і крэ́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мще́ние ср. по́мста, -ты ж., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pomsta

ж. помста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

казя́ўка, ‑і, ДМ ‑зяўцы; Р мн. ‑зявак; ж.

Усякае маленькае насякомае; кузурка. Аб фару стукнулася нейкая казяўка велічынёй з жука і немаведама дзе дзелася. Ермаловіч. // перан. Пра нікчэмнага чалавека. — Класавая помста? — нашто помста? Гэта задужа вялікі гонар для такой казяўкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vindictive [vɪnˈdɪktɪv] adj. по́мслівы;

a vindictive punishment по́мста;

vindictive damages штрафны́я стра́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

месть по́мста, -ты ж.;

из мести з по́мсты, по́мсцячы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмще́ние ср., высок. по́мста, -ты ж., адпла́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Blútrache

f - кро́ўная по́мста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)