расі́йска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расі́йска-по́льскі расі́йска-по́льская расі́йска-по́льскае расі́йска-по́льскія
Р. расі́йска-по́льскага расі́йска-по́льскай
расі́йска-по́льскае		 расі́йска-по́льскага расі́йска-по́льскіх
Д. расі́йска-по́льскаму расі́йска-по́льскай расі́йска-по́льскаму расі́йска-по́льскім
В. расі́йска-по́льскі (неадуш.)
расі́йска-по́льскага (адуш.)		 расі́йска-по́льскую расі́йска-по́льскае расі́йска-по́льскія (неадуш.)
расі́йска-по́льскіх (адуш.)
Т. расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскай
расі́йска-по́льскаю		 расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскімі
М. расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскай расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́ска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-по́льскі ру́ска-по́льская ру́ска-по́льскае ру́ска-по́льскія
Р. ру́ска-по́льскага ру́ска-по́льскай
ру́ска-по́льскае		 ру́ска-по́льскага ру́ска-по́льскіх
Д. ру́ска-по́льскаму ру́ска-по́льскай ру́ска-по́льскаму ру́ска-по́льскім
В. ру́ска-по́льскі (неадуш.)
ру́ска-по́льскага (адуш.)		 ру́ска-по́льскую ру́ска-по́льскае ру́ска-по́льскія (неадуш.)
ру́ска-по́льскіх (адуш.)
Т. ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскай
ру́ска-по́льскаю		 ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскімі
М. ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскай ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

украі́нска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. украі́нска-по́льскі украі́нска-по́льская украі́нска-по́льскае украі́нска-по́льскія
Р. украі́нска-по́льскага украі́нска-по́льскай
украі́нска-по́льскае		 украі́нска-по́льскага украі́нска-по́льскіх
Д. украі́нска-по́льскаму украі́нска-по́льскай украі́нска-по́льскаму украі́нска-по́льскім
В. украі́нска-по́льскі (неадуш.)
украі́нска-по́льскага (адуш.)		 украі́нска-по́льскую украі́нска-по́льскае украі́нска-по́льскія (неадуш.)
украі́нска-по́льскіх (адуш.)
Т. украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскай
украі́нска-по́льскаю		 украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскімі
М. украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскай украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усходнеславя́нска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усходнеславя́нска-по́льскі усходнеславя́нска-по́льская усходнеславя́нска-по́льскае усходнеславя́нска-по́льскія
Р. усходнеславя́нска-по́льскага усходнеславя́нска-по́льскай
усходнеславя́нска-по́льскае		 усходнеславя́нска-по́льскага усходнеславя́нска-по́льскіх
Д. усходнеславя́нска-по́льскаму усходнеславя́нска-по́льскай усходнеславя́нска-по́льскаму усходнеславя́нска-по́льскім
В. усходнеславя́нска-по́льскі (неадуш.)
усходнеславя́нска-по́льскага (адуш.)		 усходнеславя́нска-по́льскую усходнеславя́нска-по́льскае усходнеславя́нска-по́льскія (неадуш.)
усходнеславя́нска-по́льскіх (адуш.)
Т. усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскай
усходнеславя́нска-по́льскаю		 усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскімі
М. усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскай усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўне́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Салдат польскай арміі.

|| прым. жаўне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або выраз, запазычаныя з польскай мовы, напр.: айчына, моц, сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца перакладамі з адной мовы на другую.

П. з польскай мовы.

|| ж. перакла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. перакла́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамо́ва², -ы, ж.

Незасведчаная пісьмовымі помнікамі, рэканструяваная параўнальна-гістарычным метадам старажытная мова-аснова, з якой пазней узніклі мовы, што адносяцца да дадзенай сям’і (напр., праславянская мова ў адносінах да беларускай, рускай, украінскай, польскай, балгарскай і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палані́зм, ‑у, м.

Слова або выраз, запазычаныя з польскай мовы. У сучаснай беларускай літаратурнай мове параўнаўча невялікая колькасць паланізмаў, г. зн. слоў, запазычаных з польскай мовы. Юргелевіч.

[Ад новілац. polonus — польскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўне́р, ‑а, м.

Уст. Салдат польскай арміі. Блішчыць сцюдзёна штык жаўнера, грыміць сярдзіта барабан. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)