поджима́ться

1. (о ногах) падку́рчвацца, падгіна́цца; (о хвосте) падціска́цца, падку́рчвацца, падту́львацца; (о губах) сціска́цца, сту́львацца, сціна́цца;

2. (прижиматься) разг. прыціска́цца; см. поджа́ться;

3. страд. падку́рчвацца, падгіна́цца; падціска́цца, падту́львацца; сціска́цца; сту́львацца, сціна́цца; прыціска́цца; см. поджима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поджа́тие

1. (ног) падку́рчванне, -ння ср., падгіна́нне, -ння ср.; (хвоста) падку́рчванне, -ння ср., падціска́нне, -ння ср., падту́льванне, -ння ср.; (губ) сціска́нне, -ння ср., сту́льванне, -ння ср., сціна́нне, -ння ср.;

2. (прижимание) разг. прыціска́нне, -ння ср.; см. поджима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поджима́ние

1. (ног) падку́рчванне, -ння ср., падгіна́нне, -ння ср.; (хвоста) падку́рчванне, -ння ср., падціска́нне, -ння ср.; падту́льванне, -ння ср.; (губ) сціска́нне, -ння ср., сту́льванне, -ння ср., сціна́нне, -ння ср.;

2. (прижимание) разг. прыціска́нне, -ння ср.; см. поджима́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поджа́ть​I сов.

1. (ноги) падку́рчыць, мног. пападку́рчваць, падагну́ць, мног. пападгіна́ць; (хвост) падку́рчыць, мног. пападку́рчваць, падці́снуць, мног. пападціска́ць, падтулі́ць, мног., разг. пападту́льваць; (губы) сці́снуць, мног. пасціска́ць, стулі́ць, сцяць;

2. разг. прыці́снуць, мног. папрыціска́ць; см. поджима́ть;

◊

поджа́ть хвост падтулі́ць хвост.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)