ба́бскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жаночы; уласцівы жанчынам. Бабская работа. Бабская кампанія.

•••

Бабскія плёткі (казкі) гл. плётка ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Réitgerte

f -, -n плётка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gossip​1 [ˈgɒsɪp] n.

1. плётка, плёткі

2. плятка́р; плятка́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пашано́тка ’плётка’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Відаць, з паша‑ мотка, якое з польск. (po‑)szamotać się ’трымцець, біцца, пляскацца’. Канчатак, як у плётка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

двуххво́стка ж.

1. зоол. двухво́стка;

2. (плётка с раздвоенным концом) двухво́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плёткі, -так, ед. плётка II ж. спле́тни, пересу́ды, кривото́лки;

ба́бскія п. — ба́бьи спле́тни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлыст​I м.

1. (прут) дубе́ц, -бца́ м., прут, род. пру́та м.;

2. (плётка) плётка, -кі ж.;

3. спец. (ствол срубленного дерева) хлыст, род. хлыста́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ківе́нька ’нагавор, плётка, зачэпка для сваркі’ (ТС). Да ківаць (гл.) у значэнні ’нагаворваць’ (< ’паказваць пальцамі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

plotka

ж. плётка; чутка; погалас; пераказа; лапатня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пляткава́ць ’абгаворваць’ (ашм., Сл. ПЗБ; смарг., Сцяшк. Сл.). З польск. plotkować ’рабіць плёткі’ < plotka > плётка 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)