Verbum

анлайнавы слоўнік

паплё́хваць

‘плюхацца; плюхаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плю́ханне ср.

1. плеска́ние; см. плю́хаць ¹, плю́хацца ¹;

2. плеска́ние; бара́хтанье;

3. разг. бры́зганье;

2, 3 см. плю́хацца ^{2, 4}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Плюхацца некаторы час. Праплюхацца ў вадзе цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́хаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Тое, што і плюхацца (у 1 і 3 знач.).

2. што і чаго. Рэзкім рухам выліваць (разм.).

П. ваду ў цэбар.

|| аднакр. плю́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. плю́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chlapać się

незак. плюхацца; пялёскацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plátschen

vi разм. плю́хацца, бо́ўтацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

плю́ханне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плюхаць — плюхнуць і плюхацца — плюхнуцца. Чуваць плюханне і скрогат плывучых крыг. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлю́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Плюхацца ў гразі, вадзе. Свінні, парасяты, п[а]дсвінкі хлюпаліся ў лужынах, поркалі лычамі гразкі дзядзінец. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кула́гацца ’плюхацца, пялёскацца’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кулага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

flop² [flɒp] v.

1. плю́хацца, шлёпацца

2. infml цярпе́ць няўда́чу;

The play flopped. П’еса правалілася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)