пла́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пла́ўка пла́ўкі
Р. пла́ўкі пла́вак
Д. пла́ўцы пла́ўкам
В. пла́ўку пла́ўкі
Т. пла́ўкай
пла́ўкаю
пла́ўкамі
М. пла́ўцы пла́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плаво́к плаўкі́
Р. плаўка́ плаўко́ў
Д. плаўку́ плаўка́м
В. плаво́к плаўкі́
Т. плаўко́м плаўка́мі
М. плаўку́ плаўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́вкий пла́ўкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напла́віць, -пла́ўлю, -пла́віш, -пла́віць; -пла́ўлены; зак., што і чаго.

1. Прырабіць шляхам плаўкі.

2. Прыгатаваць шляхам плаўкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. свінцу.

|| незак. наплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. напла́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. напла́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаво́к, плаўка́, мн. плаўкі́, плаўко́ў, м.

Тое, што і паплавок.

|| прым. плаво́чны, -ая, -ае і плаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swimming trunks [ˈswɪmɪŋˌtrʌŋks] n. pl. пла́ўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trunks [trʌŋks] n. pl. спарты́ўныя трусы́; пла́ўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаўкі (у 1 знач.). Плавільны цэх. // Які служыць для плаўкі. Плавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́вки спорт. пла́ўкі, род. пла́вак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што і чаго.

1. Прырабіць шляхам плаўкі. Наплавіць на паверхню метал.

2. Прыгатаваць шляхам плаўкі нейкую колькасць чаго‑н. Наплавіць свінцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)