пламбава́цца, ‑буецца; незак.

Зал. да пламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пламбава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пламбава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пламбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plombować

незак. пламбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plombíeren

vt

1) пламбава́ць, накла́дваць пло́мбу

2) мед. пламбава́ць, ста́віць пло́мбу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пло́мба ’цвёрдае рэчыва, якім закладваецца дупло зуба’, ’металічны забаронны знак’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Праз рус. мову з ням. Plombe, якое з plombieren ’пламбаваць’ < франц. plomber ’ушчыльняць, заліваючы растопленым волавам’ < plomb ’волава’ < лац. plumbum ’тс’ (Фасмер, 3, 284; Банькоўскі, 2, 610). Палес. драг. плёмба, блёмба — праз польск. plomba ’пломба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

seal​3 [si:l] v.

1. ста́віць пяча́тку; пламбава́ць, апяча́тваць

2. запяча́тваць (канверт), скле́йваць, закле́йваць; закрыва́ць герметы́чна

3. наклада́ць пяча́тку, адбі́так

4. fml канчатко́ва выраша́ць;

seal an agreement зацвярджа́ць пагадне́нне;

seal smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

füllen

1.

vt

1) напаўня́ць, запаўня́ць

2) фаршырава́ць

3) запаўня́ць, займа́ць (месца)

éinen Zahn ~ — (за)пламбава́ць зуб

Wein in [auf] Fláschen ~ — разліва́ць віно́ ў бутэ́лькі

2.

(sich) запаўня́цца, напаўня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stop​2 [stɒp] v.

1. спыня́ць; спыня́цца; затры́мліваць; затры́млівацца

2. перастава́ць, сціха́ць;

Has it stopped raining yet? Дождж ужо пераста́ў (ісці)?

3. спыня́ць, перарыва́ць, прымуша́ць змо́ўкнуць;

4. перашкаджа́ць, стры́мліваць;

stop smb. doing smth. стры́мліваць каго́-н. ад яко́й-н. дзе́йнасці;

What is stop ping you? Што табе перашкаджае?

5. infml спыня́цца, гасцява́ць (нядоўга);

stop with smb. гасцява́ць у каго́-н.;

stop behind застава́цца апо́шнім

6. спыня́ць, блакі́раваць, перагаро́джваць;

stop one’s ears затыка́ць ву́шы;

stop teeth пламбава́ць зу́бы;

stop a bottle закарко́ўваць бутэ́льку;

stop smb.’s mouth затыка́ць каму́-н. рот (перан.);

stop a wound спыня́ць кровацячэ́нне з ра́ны

7. утры́мліваць, вылі́чваць; ураза́ць, урэ́зваць (выплату грошай)

8. ста́віць зна́кі прыпы́нку

9. sport адбіва́ць мяч (пра крыкет), блакі́раваць удар (пра бокс)

♦

stop at nothing ні пе́рад чым не спыня́цца;

stop short/dead рэ́зка спыні́цца;

stop smb. short рэ́зка перарва́ць каго́-н.

stop away [ˌstɒpəˈweɪ] phr. v. адсу́тнічаць;

stop away from a lecture адсу́тнічаць на ле́кцыі;

stop away from school не хадзі́ць у шко́лу

stop by [ˌstɒpˈbaɪ] phr. v. захо́дзіць, забяга́ць, загля́дваць (да каго-н.)

stop down [ˌstɒpˈdaʊn] phr. v. затыка́ць, закарко́ўваць (бутэльку)

stop in [ˌstɒpˈɪn] phr. v. BrE, infml сядзе́ць до́ма

stop off [ˌstɒpˈɒf] phr. v. (at/in) спыня́цца ў даро́зе, рабі́ць прыпы́нак

stop out [ˌstɒpˈaʊt] phr. v.

1. праця́гваць забасто́ўку

2. AmE браць акадэмі́чны адпачы́нак/во́дпуск

stop over [ˌstɒpˈəʊvə] phr. v. (in) рабі́ць прыпы́нак падча́с падаро́жжа;

We’ll stop over in Rome for an hour. Мы спыніліся ў Рыме на гадзіну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)