пла́зма

(н.-лац. plasma, ад гр. plasma = утварэнне)

1) вадкая частка крыві;

2) фіз. стан рэчыва, у які яно пераходзіць, пачынаючы з тэмператур у некалькі тысяч градусаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плазма...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да плазмы (у 1 знач.), напр.: плазмазамяшчальны, плазмаклетачны;

2) які мае адносіны да плазмы (у 2 знач.), напр.: плазмабур, плазмахімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Антыгемарагічная плазма 6/114

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плазма крыві

т. 12, с. 401

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Плазма крыві 6/113, 114, 116, 371

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

plasma [ˈplæzmə] n.

1. biol. пратапла́зма

2. med., phys. пла́зма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

osocze

н. фізіял. плазма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plazma

ж. біял. плазма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Плыстма́ ’плазам’ (Бяльк.). У выніку кантамінацыі бел. плазма і бел. пластом.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Plásma

n -s, -men

1) біял. пла́зма

2) мед. сы́варатка крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)