dandruff [ˈdændrʌf] n. пе́рхаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scurf [skɜ:f] n. пе́рхаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пярха́ць несов., см. пе́рхаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рхать несов., прост. пе́рхаць, пярха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запе́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць перхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перхаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dandruff

[ˈdændrəf]

n.

пе́рхаць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scurf

[skɜ:rf]

n.

пе́рхаць f. (на галаве́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ке́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Хваравіта пакашліваць; перхаць ​2. Люта збіў батрак тады пана Зыгмунта, аж.. ніяк не мог дацягнуць рукой да абвіслых вусоў і ўсё керхаў, керхаў... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пе́рга, пёрьга ’шалупінне (скуры)’, (лельч., стол., петрык., НА, 3), перга ’перхаць у жывёлы’ (петрык., ЛА, 1), пергоць, перга ’перхаць’ (ТС). Да пярга, перхаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)