перафарбо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перафарбавацца.

2. Зал. да перафарбоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафарбо́ўвацца несов., возвр., страд. перекра́шиваться; см. перафарбава́цца, перафарбо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

náchfärben

vt падфарбо́ўваць, перафарбо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ǘberfärben

I

1.

vt наклада́ць слой фа́рбы (на што-н.)

2.

vi бля́кнуць, ліня́ць

II

vt перафарбо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; незак., каго-што.

1. Пакрываць, насычаць фарбай, падвяргаць афарбоўцы. Фарбаваць падлогу. Фарбаваць тканіны. □ Дзяўчаты ў камбінезонах і ў спяцоўках паспешліва і любоўна фарбавалі асвятляльныя мачты. Карпаў. [Хлопчык:] — Глянь, хто гэта туды [на дах] узлез? Што ён робіць? [Маці:] — Маляр. Дах фарбуе, каб не цёк. Гарбук. // Надаваць колер, афарбоўку. Фарбуе сонца ліст асіны, а ў сэрцы радасць і вясна. Дзень добры, родная краіна! Дзень добры, Беларусь мая! Машара. Чырвоная прозалаць захаду фарбавала не толькі край неба, але і ўсё наваколле ў мяккі ружовы колер прадвесня. Сабаленка.

2. Разм. Пэцкаць (пра нетрывала, недабраякасна афарбаваныя рэчы).

3. Падмалёўваць сабе вусны, бровы і пад. Тамара не разумее: навошта фарбаваць вусны? Ермаловіч. // Перафарбоўваць у іншы колер. Фарбаваць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)