перамо́жац м. гл. пераможца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwyciężca

м. пераможца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трыумфа́тар, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — палкаводзец-пераможца, якога сустракалі з трыумфам.

2. перан. Той, хто дасягнуў бліскучага поспеху, перамогі ў чым‑н.

[Лац. triumphator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

winner [ˈwɪnə] n. перамо́жца, пе́ршы прызёр; лаўрэа́т (конкурсу, спаборніцтва і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

triumfator

м. кніжн. трыумфатар, пераможца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

victorious [vɪkˈtɔ:riəs] adj. (in) перамагано́сны, перамо́жны;

a victorious team кама́нда-перамо́жца;

come out victorious перамагчы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Púnktsieger

m -s, - спарт. перамо́жца па ачка́х [па пу́нктах]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэмпіён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен (або спартыўная каманда) — пераможца ў спаборніцтвах у якім-н. відзе спорту на першынство горада, краіны, свету.

Ч. свету па шахматах.

Ч.

Еўропы па боксе.

2. Жывёліна, якая заняла першае месца на выстаўцы, у спаборніцтвах.

|| ж. чэмпіёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. чэмпіёнскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ЗВЕ́РАВА Наталля Маратаўна

(н. 16.4.1971, Мінск),

бел. спартсменка (тэніс). Засл. майстар спорту (1991). Бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў (1992), пераможца тэнісных турніраў: Уімблдонскага (Англія, двойчы), пяршынстваў Францыі, Аўстраліі і ў парным разрадзе. Неаднаразовая пераможца і прызёр інш. міжнар. турніраў.

т. 7, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лаўрэа́т

(лац. laureatus = увенчаны лаўрамі)

1) пераможца якіх-н. спаборніцтваў, адзначаны лаўровым вянком у старажытных грэкаў і рымлян;

2) званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, тэхнікі, мастацтва;

3) пераможца мастацкага конкурсу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)