Verbum

анлайнавы слоўнік

Перамогі плошча,

у Віцебску.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Перамогі плошча,

у Мінску.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перамо́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (медаль) 7/575, 576—577 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Перамо́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́жца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто перамог, дабіўся перамогі.

Народ-п.

П. шахматнага турніру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыумфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; незак.

Радавацца, весяліцца з прычыны перамогі над кім-н., поспеху ў чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Síegesfeier

f -, -n

1) святкава́нне дня перамо́гі

2) свя́та перамо́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перамо́жны, -ая, -ае (высок.).

Які мае адносіны да перамогі, перамаганосны.

П. салют.

Да пераможнага канца (да таго часу, пакуль справа не завершыцца ўдачай).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імкне́нне, -я, н.

1. гл. імкнуцца.

2. Настойлівая цяга, рашучая мэтанакіраванасць да чаго-н.; намеры, жаданні.

І. да запаветнай мэты.

І. да перамогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)