перакі́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Гартаючы, перакінуць, перавярнуць некалькі лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перакідваць — перакі́даць, перакінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперакіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Перакінуць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперакіда́ць сов. (во множестве) перебро́сить, переки́нуть; см. перакі́нуць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перакіда́ць — перакінуць (у 1–4 знач.), перакі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашпурну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Разм. Шпурнуўшы, перакінуць цераз што‑н. Перашпурнуць камень цераз рэчку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперакіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перакінуць цераз што‑н., перамясціць на іншае месца вялікую колькасць чаго‑н. Наперакідаць дроў цераз плот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przerzucić

зак.

1. перакінуць;

2. перагарнуць, перагартаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перевали́ть​I сов. (переместить, переложить) перавалі́ць; (перебросить) перакі́нуць; (перенести) перане́сці; (перетащить) перацягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)