листа́ть несов. гарта́ць; (перелистывать) пераго́ртваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагортваць — перагарнуць, перагартаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leaf​2 [li:f] v. : leaf through пераго́ртваць (старонкі кнігі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, сшытка і пад.). Гартаць часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралісто́ўваць

‘перагортваць што-небудзь; пісаць пісьмо (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пралісто́ўваю пралісто́ўваем
2-я ас. пралісто́ўваеш пралісто́ўваеце
3-я ас. пралісто́ўвае пралісто́ўваюць
Прошлы час
м. пралісто́ўваў пралісто́ўвалі
ж. пралісто́ўвала
н. пралісто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. пралісто́ўвай пралісто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пралісто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

kartkować

незак. перагортваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лістава́ць

‘перагортваць што-небудзь (ліставаць старонкі); пісаць пісьмо (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лісту́ю лісту́ем
2-я ас. лісту́еш лісту́еце
3-я ас. лісту́е лісту́юць
Прошлы час
м. лістава́ў лістава́лі
ж. лістава́ла
н. лістава́ла
Загадны лад
2-я ас. лісту́й лісту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лісту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Лістава́ць ’перагортваць’ (Нас.), смал. листованье ’перагортванне’, рус. листовать, чэш. listovati. Да ліста́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавэ́рсаць ’перагартаць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. ver̃sti ’перагортваць’ (Грынавяцкене, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

úmblättern

vt пераго́ртваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)