крэазо́т, -у, М -зо́це, м.

Прадукт сухой перагонкі драўніны — масляністая вадкасць з пахам драўніннага дзёгцю, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. крэазо́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нафтапераго́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перагонкі, перапрацоўкі нафты. Нафтаперагонная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліграі́н, ‑у, м.

Спец. Адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты.

[Фр. ligroine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смолапераго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для перагонкі смалы. Смолаперагонны куб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстыля́т, ‑у, М ‑ляце, м.

Вадкі прадукт перагонкі. Бензін — дыстылят нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэто́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -то́рт і -аў, ж. (спец.).

Лабараторная пасудзіна з доўгім выгнутым горлам, якая выкарыстоўваецца часцей для перагонкі вадкасцей.

|| прым. рэто́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сланцапераго́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перагонкі гаручых сланцаў. Сланцаперагонны завод. Сланцаперагонная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераго́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагонкі (у 1 знач.). Перагоначны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэто́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Пасудзіна з доўгім адагнутым убок горлам для перагонкі вадкасцей.

[Ад лац. retorta — павернутая назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пераганкі: у пераганке́ ’навыперадкі (гульня)’, пераго́нкі, упераго́нкі ’тс’, ’спаборніцтва ў бегу’ (Др.-Падб.; Гарэц.). Да наперагонкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)