узнаўле́нне, -я, н.

1. гл. узнавіць.

2. У эканоміцы: пастаяннае паўтарэнне, бесперапыннае аднаўленне працэсу вытворчасці.

Расшыранае ў.

|| прым. узнаўле́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

powtórzenie

н. паўтарэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перапе́ў, -пе́ву, мн. -пе́вы, -пе́ваў, м.

1. Паслядоўнае чаргаванне напеўных гукаў.

Птушыны п.

2. перан. Паўтарэнне вядомага, раней сказанага.

Перапевы старых ісцін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заіка́нне, -я, н.

1. гл. заікацца.

2. Загана ў маўленні — паўтарэнне адных і тых жа гукаў, складоў з-за сутаргавых скарачэнняў мышцаў гартані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэль¹, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Хуткае і шматкратнае паўтарэнне гукаў, блізкіх па тоне, а таксама ўвогуле пералівісты дрыжачы гук.

Трэлі салаўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтара́льнасць, ‑і, ж.

Частае паўтарэнне чаго‑н. Перыядычная паўтаральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repeat​1 [rɪˈpi:t] n.

1. паўтарэ́нне ра́дыё- або́ тэлепрагра́мы;

There will be a repeat of this film on Friday. Гэты фільм будуць зноў паказваць у пятніцу.

2. паўтарэ́нне;

a repeat order паўто́рны зака́з

3. mus. паўтарэ́нне асо́бных раздзе́лаў п’е́сы; рэпры́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самапаўтарэ́нне, ‑я, н.

Паўтарэнне чаго‑н. раней самім сказанага, зробленага. Імкненне пазбегнуць самапаўтарэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rekórdeinstellung

f -, -en паўтарэ́нне рэко́рда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wiederhólung

f -, -en паўтарэ́нне, аднаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)