pospać

зак. паспаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кірну́ць

‘падрамаць, паспаць удзень’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кірну́ кірнё́м
2-я ас. кірне́ш кірняце́
3-я ас. кірне́ кірну́ць
Прошлы час
м. кірну́ў кірну́лі
ж. кірну́ла
н. кірну́ла
Загадны лад
2-я ас. кірні́ кірні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кірну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папаспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Разм. Доўга паспаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драману́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Трохі паспаць, падрамаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыле́гчы sich hínlegen; ein Schläfchen máchen (паспаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shut-eye [ˈʃʌtaɪ] n. infml сон;

get a bit of shuteye крыху́ паспа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; ‑спімся, ‑спіцеся, ‑сняцца; зак.

Разм. Уволю, многа паспаць. Наспацца ў вольны дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кірну́ць ’падрамаць, паспаць удзень’ (Сцяшк. Сл.). Ад *кімарнуць да кімарыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адаспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; ‑спім, ‑спіцё; зак.

Разм. Праспаць пэўны час; паспаць пасля начной змены, дзяжурства і пад. Паўсутак адаспаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыц, выкл.

Вокрык, якім загадваюць змоўкнуць. — Цыц вы, гультаі, хопіць скардзіцца! — зноў азваўся старшы. Машара. [Стары:] — Цыц, сарокі! Дайце хоць паспаць. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)