скида́ть​I сов., разг., в разн. знач. скіда́ць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

скида́ть снег с кры́ши скі́даць снег з да́ху;

скида́ть до́ски с маши́ны скіда́ць (паскіда́ць, паскі́дваць) до́шкі з машы́ны;

скида́ть ка́мни в ку́чу скі́даць (паскіда́ць, паскі́дваць) каме́нне ў ку́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Пасшыме́чваць, драг. посшымэчуваты ’паскідваць, параскідаць’ (Клім.). Генетычна да шамацець ’шумець, шапацець’, але семантыкай бліжэй да рус. кур., дан. шемотну́ться ’кінуцца’. Паходзіць з аргатычнай прыстаўкі ше‑ і метать ’кідаць’ (Гараеў, 421; Фасмер, WuS, 3, 200; ён жа, 3, 427).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ски́нуть сов., в разн. знач. скі́нуць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

◊

ски́нуть со счето́в скі́нуць з раху́нку (разлі́ку), не ўзяць пад ува́гу; см. ски́дывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбро́сить сов.

1. в разн. знач. скі́нуць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

сбро́сить с себя́ плащ скі́нуць з сябе́ плашч;

сбро́сить газ скі́нуць газ;

сбро́сить сто ты́сяч рубле́й скі́нуць сто ты́сяч рублёў;

2. карт. зне́сці;

◊

сбро́сить ма́ску скі́нуць ма́ску;

сбро́сить бре́мя скі́нуць цяжа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)