parterre [pɑ:ˈteə] n. франц.

1. кве́тнік

2. партэ́р; пу́бліка партэ́ра

3. AmE за́днія рады́ партэ́ра, амфітэа́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Part.

= Parterre

1.

першы паверх

2.

тэатр. партэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Parterre

[-'tεrə]

n -s, -s

1) тэатр. партэ́р

2) пе́ршы паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

orchestra [ˈɔ:kɪstrə] n.

1. арке́стр;

a string orchestra стру́нны арке́стр;

a symphony or chest ra сімфані́чны арке́стр

2. AmE the orchestra партэ́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кашто́ўнасць, ‑і, ж.

1. Важнасць, значнасць чаго‑н. Эстэтычная каштоўнасць твора. Пазнавальная каштоўнасць.

2. Каштоўная рэч. Партэр выглядаў шыкарна: калыхаліся султаны вячэрніх жаночых прычосак, ззялі сапраўдныя і фальшывыя каштоўнасці. Самуйлёнак. Максім здзівіўся, убачыўшы гэтулькі кніг, ён ведаў, што пасля акупацыі кнігі былі найвялікшай каштоўнасцю. Шамякін. // перан. З’ява, прадмет, якія маюць вялікае грамадскае значэнне. Духоўныя каштоўнасці. Культурныя каштоўнасці. Матэрыяльныя каштоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parter, ~u

м.

1. першы паверх;

2. тэатр. партэр;

3. спарт. лаўка запасных

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

orchestra

[ˈɔrkɪstrə]

n.

1) арке́стар -ру m.

2) ме́сца для арке́стру (перад сцэ́най)

3) партэ́рm. (у тэа́тры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parquet

[pɑ:rˈkeɪ]

1.

n.

1) парке́т -у m., парке́тная падло́га

2) партэ́рm. (у тэа́тры)

2.

v.t.

кла́сьці парке́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ло́жа

(фр. loge)

1) месца ў тэатральнай зале вышэй за партэр, аддзеленае для некалькіх асоб;

2) аддзяленне масонскай арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Parktt

n -s, -e

1) парке́т

2) тэатр. партэ́р

◊ auf dem ~ zu Huse sein — уме́ць паво́дзіць [трыма́ць] сябе́ на лю́дзях [у грама́дстве]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)