прафсаю́зна-парты́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафсаю́зна-парты́йны прафсаю́зна-парты́йная прафсаю́зна-парты́йнае прафсаю́зна-парты́йныя
Р. прафсаю́зна-парты́йнага прафсаю́зна-парты́йнай
прафсаю́зна-парты́йнае
прафсаю́зна-парты́йнага прафсаю́зна-парты́йных
Д. прафсаю́зна-парты́йнаму прафсаю́зна-парты́йнай прафсаю́зна-парты́йнаму прафсаю́зна-парты́йным
В. прафсаю́зна-парты́йны (неадуш.)
прафсаю́зна-парты́йнага (адуш.)
прафсаю́зна-парты́йную прафсаю́зна-парты́йнае прафсаю́зна-парты́йныя (неадуш.)
прафсаю́зна-парты́йных (адуш.)
Т. прафсаю́зна-парты́йным прафсаю́зна-парты́йнай
прафсаю́зна-парты́йнаю
прафсаю́зна-парты́йным прафсаю́зна-парты́йнымі
М. прафсаю́зна-парты́йным прафсаю́зна-парты́йнай прафсаю́зна-парты́йным прафсаю́зна-парты́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парткіраўні́цтва, ‑а, н.

Партыйнае кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партбюро́ (парти́йное бюро́) партбюро́ нескл., ср. (парты́йнае бюро́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партвзыска́ние (парти́йное взыска́ние) партспагна́нне, -ння ср. (парты́йнае спагна́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партпоруче́ние (парти́йное поруче́ние) партдаручэ́нне, -ння ср. (парты́йнае даручэ́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Partistrafe

f -, -n парты́йнае пакара́нне [спагна́нне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Partiverfahren

n -s парты́йнае рассле́даванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

партизда́т м. (парти́йное изда́тельство) ист. партвыдаве́цтва, -ва ср. (парты́йнае выдаве́цтва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

caucus

[ˈkɔkəs]

1.

n.

парты́йная нара́да

2.

v.i.

право́дзіць парты́йнае пасе́джаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

партбюро́, нескл., н.

Партыйнае бюро — кіруючы выбарны орган пярвічнай партыйнай арганізацыі. Сакратар партбюро. □ Доўга члены партбюро і радавыя камуністы заклапочана радзіліся, шукалі новых шляхоў паляпшэння працы. Сабаленка. // Пасяджэнне, сход гэтага органа. Сёння ў 16 гадзін партбюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)