«Бобруйский партизан» [газ., Бабруйскі падп. РК КП(б)Б] 5/318; 8/15; 9/61; 11/590

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

партыза́н м. партиза́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маки́ (французский партизан) макі́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макі́ нескл., м. (французский партизан) маки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Партыза́н ’удзельнік узброенай барацьбы, якая вядзецца атрадамі народных мас на акупіраванай тэрыторыі’ (ТСБМ). З рус. партиза́н ’тс’, якое праз ням. Partisan або франц. partisan ад італ. partigiano ’прыхільнік’ (гл. Фасмер, 3, 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Полесье» (газ.), гл. «Партизан Полесья»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

укрыва́ть несов.

1. (покрывать) укрыва́ць, накрыва́ць;

укрыва́ть ребёнка одея́лом укрыва́ць (накрыва́ць) дзіця́ ко́ўдрай;

2. (прятать, защищать) хава́ць; прыкрыва́ць; укрыва́ць;

укрыва́ть ра́неных партиза́н хава́ць пара́неных партыза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаве́тны

1. заве́тный; (известный не всем, тайный — ещё) запове́дный, сокрове́нный;

з. ба́цькаў дом — заве́тный отцо́вский дом;

~ныя лясны́я сце́жкі партыза́н — запове́дные лесны́е тропи́нки партиза́н;

~ныя ма́ры — сокрове́нные мечты́;

2. (передаваемый из поколения в поколение, древний) заве́тный;

з. звы́чай — заве́тный обы́чай;

~ныя пе́сні — заве́тные пе́сни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укры́ць сов.

1. укры́ть, накры́ть;

у. дзіця́ ко́ўдрай — укры́ть (накры́ть) ребёнка одея́лом;

у. гра́ды ад маро́зу — укры́ть гря́ды от моро́за;

2. (сплошь) покры́ть; усе́ять;

гракі́ ўкры́лі ўсё по́ле — грачи́ покры́ли всё по́ле;

3. (спрятать, защитить) укры́ть;

ноч укры́ла партыза́н ад во́рага — ночь укры́ла партиза́н от врага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́ць сов.

1. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему); прислони́ть (к чему);

п. дзіця́ да грудзе́й — прижа́ть ребёнка к груди́;

п. галаву́ да паду́шкі — прислони́ть го́лову к поду́шке;

2. перен. приюти́ть, приласка́ть, пригре́ть;

3. (спрятать, защитить) укры́ть;

стары́ лес ~лі́ў партыза́н — ста́рый лес укры́л партиза́н;

няма́ дзе галаву́ п. — не́где (не́куда) го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)