Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляба́нія, ‑і, ж.
1.Парафія, якой кіруе плябан. // Пасада плябана.
2. Дом, які належыць парафіі і ў якім жыве плябан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прихо́дIIм., церк. прыхо́д, -да м., пара́фія, -фіі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
parafia
ж.парафія; прыход
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
парафія́льны
(ад парафія)
які мае адносіны да парафіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
parish[ˈpærɪʃ]n. царко́ўны прыхо́д, пара́фія;
He is a vicar of a large rural parish. Ён вікарый вялікага вясковага царкоўнага прыхода.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пляба́н ’рымска-каталіцкі пробашч’, пляба́нія, пляба́ня ’парафія, пасада плябана’, ’дом, які належыць парафіі і ў якім жыве ксёндз’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Янк. БП, Нас.; Сцяшк. МГ). Ст.-бел.плебань ’каталіцкі прыхадскі свяшчэннік’ (з 1489 г.), плебания, плебанея ’прыход ксяндза’ (1528 г.) са ст.-польск.pleban, plebanija ’тс’, якія з с.-лац.plēbānus, plēbānia < plēbs ’парафія, крыніца даходаў, сукупнасць парафіян, якія плацілі дзесяціну за імшу, хрост, шлюб і да т. п.’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыхо́д ’парафія; ніжэйшая царкоўная арганізацыя ў хрысціянскай царкве; мясцовасць, дзе жывуць члены гэтай арганізацыі’ (ТСБМ, Др.-Падб., Бяльк., Мат. Гом.; лях., Сл. ПЗБ), ’збор людзей на рэлігійнае свята’ (ПСл), пріхо́джынік ’прыхаджанін, парафіянін’ (Бяльк.). Рус.прихо́д ’царкоўны прыход’, укр.прихо́д ’парафія’. Аддзеяслоўны назоўнік з нулявой суфіксацыяй ад прыходзіць < хадзіць (гл.). Як мяркуе Фасмер (3, 368), першаснае значэнне — ’сход для выбараў старасты’. Паводле ЕСУМ (4, 582), запазычана з рускай мовы, што нельга выключыць і для беларускага слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
probostwo
н.
1.парафія (каталіцкая);
2. пасада парафіяльнага ксяндза
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
parish
[ˈpærɪʃ]
n.
1) пара́фіяf.; прыхо́д -у m. (царко́ўны)
2) парафія́не pl.
3) адміністрацы́йная акру́га
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)