geminate

1. [ˈdʒemɪneɪt]

v.

1) падво́йваць (-ца), здво́йваць (-ца)

2) разьмяшча́ць па́рамі

2. [ˈdʒemɪnət]

adj.

падво́йны; які́я расту́ць па́рамі або́ разьме́шчаныя па́рамі (пра лісты́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заві́ліна, ‑ы, ж.

Выгіб, звіліна. Парамі паварочваўся на завілінах ракі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лік, ‑а, м.

Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыплако́к, ‑а, м.

Род шарападобных бактэрый (узбуджальнікаў хвароб, сапрафітаў і пад.), якія размяшчаюцца парамі.

[Ад грэч. doplóos — двайны і kókkos — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мандалі́на, ‑ы, ж.

Музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

[Іт. mandolino памянш. ад mandola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страказа́, -ы́, мн. страко́зы і (з ліч. 2, 3, 4) страказы́, страко́з, ж.

1. Перапончатакрылае насякомае з доўгім брушкам і дзвюма парамі празрыстых сеткавых крылаў.

2. перан. Жывая, вясёлая, непаседлівая дзяўчынка (разм.).

|| прым. страказі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

páarweise

adv па́рамі, па два, па дзве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папа́рна, прысл.

Парамі, па два. Коні ходзяць папарна — і ў плузе, і ў сеялцы, і ў баране... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ял, ‑а, м.

Спец. Суднавая рабочая і вучэбная вёсельна-парусная шлюпка з дзвюма, трыма і чатырма парамі вёсел.

[Ад гал. jol.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conjugate

[ˈkɑ:ndʒəgeɪt]

1.

v.t.

1) Gram. спрага́ць

2) спалуча́ць (па́рамі)

2.

v.i.

1) Gram. спрага́цца

2) Biol. спалуча́цца (па́рамі), прахо́дзіць капуля́цыю

3. [ˈkɑ:ndʒəgət]

adj.

1) па́рны, спалу́чаны па́рамі

2) аднакарэ́нны

3) Math. спалу́чаны

conjugate angles — спалу́чаныя куты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)