паралельны перанос

т. 12, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рака́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Паралельны лініі фронту. Ракадная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарызанта́льны, ‑ая, ‑ае.

Паралельны лініі гарызонта; перпендыкулярны вертыкальнай лініі. Гарызантальнае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнале́жны, -ая, -ае.

1. Які ва ўсіх сваіх пунктах аднолькава аддалены ад іншага; паралельны.

Раўналежныя лініі.

2. Які супадае з іншым; аднолькавы.

Раўналежныя з’явы.

|| наз. раўнале́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

parallél

a парале́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paralelny

паралельны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

parallel​2 [ˈpærəlel] adj. парале́льны, раўнале́жны;

parallel lines парале́льныя лі́ніі/прамы́я;

parallel bars sport парале́льныя брусы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарызанта́льны

(ад гарызонт)

паралельны лініі гарызонту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bocznik

м. шунт; паралельны провад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ку́дла ’пудзель’ (Шпіл.). Да кудлы (гл.). Не выключай паралельны ўплыў пудзель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)