Verbum

бясчы́нства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Грубае парушэнне грамадскага парадку, скандальныя паводзіны.

Тварыць бясчынствы.

хааты́чны, -ая, -ае.

Бязладны, пазбаўлены парадку, стройнасці, арганізаванасці.

Хаатычнае перамяшчэнне.

|| наз. хааты́чнасць, -і, ж.

непара́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м.

Беспарадак, адсутнасць або парушэнне парадку.

У пакоі панаваў н.

сумбу́р, -у, м.

Поўная неразбярыха, адсутнасць парадку, блытаніна.

У справах цанаваў с.

С. у галаве.

разнара́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Размеркаванне каго-, чаго-н. у планавым парадку; распараджэнне аб такім размеркаванні.

Р. на атрыманне будаўнічых матэрыялаў.

2. Пісьмовае распараджэнне аб парадку выканання якіх-н. работ або размеркаванні рабочых па рабочых месцах.

замяша́нне, -я, н.

Раптоўнае парушэнне парадку, збянтэжанасць, разгубленасць.

Прыйсці ў з.

Унесці з. ў шэрагі ворага.

канфармі́зм, -у, м. (кніжн.).

Прыстасавальніцтва, пасіўнае прыняцце існуючага парадку, пануючых думак, модных тэндэнцый.

|| прым. канфармі́сцкі, -ая, -ае.

інве́рсія, -і, ж. (спец.).

Змяненне звычайнага парадку слоў ці словазлучэнняў у сказе як стылістычны прыём.

|| прым. інверсі́йны, -ая, -ае.

неразбяры́ха, -і, ДМ -ры́се, ж. (разм.).

Заблытанае становішча, адсутнасць парадку, яснасці ў чым-н.

Н. ў вядзенні дакументаў.