pomalować

зак. пафарбаваць; нафарбаваць; памаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́красить сов. вы́фарбаваць, пафарбава́ць, афарбава́ць; (покрыть слоем краски) вы́малеваць, памалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памалява́ны і памалёваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад памаляваць (у 2 знач.).

2. у знач. прым. Разм. Пафарбаваны. На развітанні стараста нашай групы Таня паднесла земляку сувенір: памаляваную драўляную лыжку. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umalować

зак. памаляваць; пафарбаваць, падфарбаваць; зрабіць макіяж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прокра́сить сов.

1. (какое-л. время) прафарбава́ць, прамалява́ць;

2. (покрыть слоем краски) пафарбава́ць, памалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окра́сить сов.

1. афарбава́ць, пафарбава́ць; (только в знач. — покрыть слоем краски) памалява́ць;

окра́сить пол памалява́ць (пафарбава́ць) падло́гу;

окра́сить пла́тье пафарбава́ць суке́нку;

2. перен. (придать особый тон, выразительный оттенок) афарбава́ць, нада́ць афарбо́ўку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак.

1. што. Дадаць што-н. да малюнка.

П. вусы на партрэце.

2. што. Злёгку памаляваць.

П. вокны.

П. губы.

3. перан., каго-што. Паказаць у больш прыгожым, цікавым выглядзе, чым ёсць на самай справе; унесці ў выказванне штон., што яго ўпрыгожвае.

П. чые-н. заслугі.

П. рэчаіснасць у апавяданні.

|| незак. падмалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падмалёўванне, -я, н. і падмалёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wymalować

зак.

1. пафарбаваць; памаляваць, размаляваць; wymalować kogo загрыміраваць каго;

2. намаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пописа́ть сов.

1. папіса́ць; (много, неоднократно) разг. папапіса́ць, папапі́сваць;

2. (красками) памалява́ць; (долго, неоднократно) папамалёўваць, папамалява́ць;

◊

ничего́ не попи́шешь нічо́га не папі́шаш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)