прапалі́цца, ‑
1. Спаліцца наскрозь; прагарэць.
2. Кончыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапалі́цца, ‑
1. Спаліцца наскрозь; прагарэць.
2. Кончыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапалі́цца, ‑
Сапсавацца ад празмернага перапальвання, награвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́паліцца, ‑ліцца;
Кончыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралі́цца, 1 і 2
Пацячы,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
pociec
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
лі́нуцца, ‑нецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачасці́ць, -чашчу́, -часці́ш, -часці́ць; -часці́м, -часціце́, -часця́ць;
1. Пачаць рабіць што
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шу́нуць, -ну, -неш, -не; шунь;
1. Раптам
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пу́рзнуць ’пырснуць, моцна
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дапалі́цца, ‑
1. Канчаткова спаліцца, згарэць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)