палітурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палітураваць.

2. у знач. прым. Пакрыты палітурай, паліраваны. Палітураваная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасяро́дку, прыназ. і прысл.

Тое, што і пасярод. Спыніўся юнак пасяродку .. паляны. Куляшоў. Тут стаяла дарагая мэбля — сервант, тахта, яшчэ сервант, бліскучы паліраваны стол з крыштальнаю попельніцаю пасяродку. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glossy

[ˈglɑ:si]

1.

adj.

гла́дкі і бліску́чы; палірава́ны (стол), глянцава́ны

2.

n., informal

зды́мак на глянцава́най папе́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blank

a

1) бліску́чы; зіхо́ткі; чы́сты

2) го́лы

~er Draht — неізалява́ны про́вад

3) гла́дкі, палірава́ны

~e Wáffe — хало́дная збро́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)