глазу́рный

1. паліва́ны;

2. глазу́равы; см. глазу́рь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бли́тый

1. аблі́ты;

2. (о горшке) паліва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stoneware

[ˈstoʊnwer]

n.

паліва́ны гліня́ны по́суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enamelled​2 [ɪˈnæmld] adj.

1. эмалірава́ны, пакры́ты эма́ллю;

enamelled tableware эмалірава́ны по́суд

2. паліва́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

глазиро́ванный

1. паліва́ны;

2. глянцава́ны;

3. глазурава́ны; см. глазирова́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glaze​2 [gleɪz] v.

1. устаўля́ць шкло, шкліць

2. глазурава́ць;

glazed clay pots паліва́ны гліня́ны по́суд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Палі́та, полі́та ’гліняны паліваны гаршчок для масла’ (Сл. Брэс.; З нар. сл., палес.). Субстантываваная форма залежнага дзеепрыметніка на ‑т‑ ад паліць ’паглузараваць’ < ліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскры́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Шырока распасцерці ў бакі (крылы, рукі). Крыкнуў Саша: — Мы сваім дадому ходам! Кіньма снасці з апранахай у чаўне. Ён раскрыліў рукі, сонцам паліваны човен пырскамі і ветрам абдало. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glacé

[glæˈseɪ]

adj.

1) зацукрава́ны (фрукт), глязурава́ны (піро́г)

2) замаро́жаны

3) паліва́ны (по́суд), глянцава́ны (папе́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emaliowany

emaliowan|y

1. эмаліраваны;

naczynia ~e — эмаліраваны посуд;

2. паліваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)