паго́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Наплечны знак адрознення ў ваенным і іншым форменным адзенні.

Палкоўніцкі п.

Палявыя пагоны (засцерагальнага колеру).

|| прым. паго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

field​2 [fi:ld] adj.

1. палявы́;

field flowers палявы́я кве́ткі;

field mice палявы́я мы́шы

2. палявы́, які́ выконваецца ў палявы́х умо́вах паза лабарато́рыяй;

a field test паляво́е выпрабава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lándarbeit

f -, -en палявы́я рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рагулькі 9/21

- » - палявыя 9/21 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

field work

Geol. палявы́я рабо́ты, разьве́дка; зьбіра́ньне ве́стак (статы́стыка, вывучэ́ньне грама́дзкай ду́мкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заблу́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які апынуўся дзе‑н. выпадкова; не тутэйшы, прыблудны. [На галіне] нагледзелі сабе месца адпачываць удзень ад клапатлівай стомы палявыя каршачкі і заблудныя здалёку птушкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hérbstbestellung

f -, -en асе́нняя сяўба́; асе́ннія палявы́я рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Орган размнажэння ў раслін з венчыкам з пялёсткаў вакол песціка і тычынак.

Апылкаванне кветак.

2. Травяністая расліна, якая прыгожа і пахуча цвіце.

Палявыя кветкі.

Садовыя кветкі.

|| памянш.-ласк. кве́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. кве́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алюмасіліка́ты

[ад алюм(іній) + сілікаты]

пародаўтваральныя мінералы, крэменязёмістыя злучэнні з вялікай колькасцю алюмінію, напр. палявыя шпаты, слюды, мінералы глін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

размнажа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да размножыцца.

2. Аднаўляць патомства (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы). Амаль усе палявыя культуры размнажаюцца насеннем. Рыбы размнажаюцца ікрой.

3. Зал. да размнажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)