спо́льшчваць
‘паланізаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спо́льшчваю |
спо́льшчваем |
| 2-я ас. |
спо́льшчваеш |
спо́льшчваеце |
| 3-я ас. |
спо́льшчвае |
спо́льшчваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спо́льшчваў |
спо́льшчвалі |
| ж. |
спо́льшчвала |
| н. |
спо́льшчвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спо́льшчвай |
спо́льшчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
спо́льшчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паланіза́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. паланізаваць і стан паводле знач. дзеясл. паланізавацца. Жывая народная беларуская мова ў старажытнасці была падвергнута лексічнай паланізацыі ў значна меншай меры, чым літаратурна-пісьмовая. Жураўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)