цюк¹, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

Вялікі звязаны пакунак тавару; вялікая звязка чаго-н.

Ц. сена.

|| памянш. цючо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. цюкавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Цюкавое сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлапакі́, ‑оў; адз. шлапак, ‑а, м.

Абл. Шлёпанцы. Акуліна ўнесла пакунак, напусціла холаду, навалакла шлапакамі снегу. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюк

(гал. tjuk)

вялікі звязаны пакунак тавару; вялікая звязка чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

unwrap

[ʌnˈræp]

v.t.

разго́ртваць, раскру́чваць (паку́нак), распако́ўваць, адкрыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

свёрток

1. (трубка) скру́так, -тка м.;

2. (пакет) паке́т, -та м., паку́нак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Пахаду́нка, кам. походу́нка ’склеп’ (Сл. Брэс.). Заходнепалескае. Да па‑ і ‑хаджаць хадзіць (гл.). Суфікс ‑ун‑к‑а (а не ‑упак, які ў ладунак, пакунак).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паке́т ’папяровы пакунак, скрутак з чым-н.’ (ТСБМ). Праз рус. паке́т ’тс’ з ням. Paket < франц. paquet (Крукоўскі, Уплыў, 78 і наст.; Фасмер, 3, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

постпаке́т

(ням. Postpaket, ад Post = пошта + Paket = пакунак)

цюк з пісьмамі, адрасаванымі ў адзін пункт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

backpack

[ˈbækpæk]

n.

1) запле́чнік -а, рукза́к -а́ m.

2) паку́нак на сьпі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kilowy

kilow|y

кілаграмовы;

~a paczka — кілаграмовы пачак (пакунак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)