pad​1 [pæd] n.

1. паду́шачка (у розных знач.); мя́ккая пракла́дка;

an ink pad паду́шачка для пяча́ткі

2. блакно́т

3. ро́ўная пляцо́ўка;

a launching pad пускава́я пляцо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poduszeczka

ж. падушачка;

poduszeczka do igieł — падушачка для іголак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jasiek

м. ясік; падушачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stamp pad

паду́шачка для пячаткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сашэ́, нескл., н.

1. Надушаная ці напоўненая араматычнымі рэчывамі падушачка, якая кладзецца ў бялізну для надання ёй прыемнага паху.

2. Сумачка для захоўвання насовак, грабянцоў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іго́лачнік м Nádelbüchse f -, -n (скрыначка); Nádelkissen m -s, - (падушачка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pincushion

[ˈpɪn,kʊʃən]

n.

паду́шачка для шпі́лек, го́лак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

powder puff

пухо́ўка f., паду́шачка для пу́драньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мішу́тка ’маленькая падушачка’ (шкл., Мат. Маг.). Відаць, балтызм. Параўн. mišùotas ’стракаты, рознакаляровы’. Такія падушачкі звычайна вышываліся каляровымі ніткамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́ца, ‑ы, ж.

Спец. уст. Набітая конскім воласам або шэрсцю скураная падушачка, якая ўжывалася друкарамі для набівання фарбай набору.

[Іт. mazzo.]

маца́, ‑ы́, ж.

Тонкія сухія праснакі з пшанічнай мукі, якія выпякаліся, паводле яўрэйскага абраду, да вялікадня.

[Стараж.-яўр. maccāh.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)