падпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падпісваць — падпісаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падпісацца.

2. Зал. да падпісваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podpisywać

незак. падпісваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unterzéichnen

vt падпі́сваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

testíeren

vt падпі́сваць, засве́дчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

undersign

[,ʌndərˈsaɪn]

v.t.

падпі́сваць (дакумэ́нт, ліст)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

underwrite [ˌʌndəˈraɪt] v. (underwrote, underwritten)

1. падпі́сваць; падпі́свацца

2. страхава́ць (судны, грузы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парафі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Падпісаць (падпісваць) дагавор (пераважна міжнародны) ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў у знак згоды з яго тэкстам.

[Ад фр. paraphe — скарочаны подпіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контрасігнава́ць

(ад контра- + лац. signare = падпісваць)

пацвярджаць другім афіцыйным подпісам важнасць дакумента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sygnować

незак. ставіць свой подпіс; падпісваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)