podpisać się

зак. падпісацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sign in

падпіса́цца аб сваёй прысу́тнасьці; зарэгістрава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaprenumerować

зак. co падпісацца на што; выпісаць што;

zaprenumerować gazetę — выпісаць (падпісацца на) газету

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падпісаць (у 3 знач.) і падпісацца (у 2 знач.). // Дагавор, умова на дастаўку, прысылку падпіснога выдання. Аформіць падпіску на збор твораў Якуба Коласа.

2. Пісьмовае абавязацельства ў чым‑н. Узяць падпіску аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaabonować

зак.

1. падпісацца на што, выпісаць што;

zaabonować gazetę — выпісаць газету;

2. абаніраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zéitung

f -, -en газе́та

éine ~ abonníeren [bestéllen] — падпіса́цца на газе́ту

was bringt die ~? — што пі́шуць у газе́тах?

~en áustragen* — разно́сіць газе́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subscribe

[səbˈskraɪb]

v.t.

1) падпі́свацца (на газэ́ту)

to subscribe to a magazine — падпіса́цца на ча́сапіс

2) падпі́свацца пад чым, падпі́сваць што

to subscribe the petition — падпіса́ць пэты́цыю

3) Figur. падтры́мваць, згаджа́цца

to subscribe to an idea — падтрыма́ць ду́мку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affix

[əˈfɪks]

1.

v.t.

1) прымацо́ўваць, наляпля́ць, накле́йваць

to affix a stamp to a letter — накле́іць ма́рку на ліст

2) дадава́ць, далуча́ць

to affix one’s signature (to a letter) — падпіса́цца (у канцы́ ліста́)

3) ста́віць; прыклада́ць

to affix a seal — паста́віць пяча́тку

4) Figur. прыпі́сваць

to affix blame — прыпіса́ць каму́ віну́

2. [ˈæfɪks]

n.

1) дада́так -ку m.

2) а́фікс -у m. (прыста́ўка або́ су́фікс)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абе́дзве (род., предл. абе́дзвюх, дат. абе́дзвюм, твор. абе́дзвюма) о́бе;

стаць ~вюма нага́мі — стать обе́ими нога́ми;

◊ ~вюма рука́мі ўхапі́цца — обе́ими рука́ми ухвати́ться;

палажы́ць на а. лапа́ткі — положи́ть на о́бе лопа́тки;

~вюма рука́мі падпіса́цца — (пад чым) обе́ими рука́ми подписа́ться (под чем);

кульга́ць на а. нагі́ — хрома́ть на о́бе ноги́;

~вюма рука́мі трыма́цца — обе́ими рука́ми держа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазы́ка ж. фін., камерц. Ánleihe f -, -n, Dárlehen n -s, -, Dárleihe f -, -n;

беспрацэ́нтная пазы́ка zínslose Ánleihe;

доўгатэрміно́вая пазы́ка lángfristige Ánleihe;

кароткатэрміно́вая пазы́ка kúrzfristige Ánleihe;

працэ́нтная пазы́ка verzínsliche Anleihe; Dárlehen n -s, - (субсідыя);

тэрміно́вая пазы́ка befrístete Ánleihe;

уну́траная пазы́ка Ínlandsanleihe f;

пазы́ка пад ні́зкія працэ́нты Dárlehen zu níedrigem Zínssatz;

вы́пусціць пазы́ку éine Ánleihe heráusgeben*;

аб’яві́ць падпі́ску на пазы́ку éine Ánleihe zur Zéichnung áuflegen;

падпіса́цца на пазы́ку éine Ánleihe zéichnen;

вы́пуск пазы́кі die Áuflage der Ánleihe;

даць каму-н. пазы́ку j-m éine Ánleihe gewähren;

узя́ць у каго-н. пазы́ку bei j-m éine Ánleihe máchen;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)