падзыва́цца несов., страд. подзыва́ться, подма́ниваться; см. падзыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падзываць — падазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ку́е; незак.

Пра некаторых птушак: своеасаблівымі рухамі і крыкам падзываць самку.

Цецерукі такуюць вясной.

|| наз. такава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Клікаць, зваць, падзываць. —

Мама!

Ідзі, — гукае дачка.

2. Гучна гаварыць, крычаць.

|| аднакр. гукну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгу́кваць

‘клікаць, падзываць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падгу́кваю падгу́кваем
2-я ас. падгу́кваеш падгу́кваеце
3-я ас. падгу́квае падгу́кваюць
Прошлы час
м. падгу́кваў падгу́квалі
ж. падгу́квала
н. падгу́квала
Загадны лад
2-я ас. падгу́квай падгу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падгу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пама́ньваць

‘падзываць да сябе знакам, поглядам каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пама́ньваю пама́ньваем
2-я ас. пама́ньваеш пама́ньваеце
3-я ас. пама́ньвае пама́ньваюць
Прошлы час
м. пама́ньваў пама́ньвалі
ж. пама́ньвала
н. пама́ньвала
Загадны лад
2-я ас. пама́ньвай пама́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пама́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

herbéirufen

* vt клі́каць, падзыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ва́біць, -блю, -біш, -біць; незак., каго.

1. Захапляючы, зачароўваючы сваім выглядам, прыцягваць да сябе.

Поўдзень вабіць сваёй прыродай.

2. Падзываць птушак, звяроў, падрабляючы іх голас.

В. свістам птушак.

|| зак. пава́біць, -блю, -біш, -біць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hérrufen

* vt гука́ць, клі́каць, падзыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúwinken

vi (D) ківа́ць (каму-н.), падзыва́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)