членістано́гія, ‑іх.

Вышэйшы тып беспазваночных жывёл, цела і канечнасці якіх падзелены на членікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўздо́ўж, прысл.

Разм. Тое, што і уздоўж. Палосы гэтыя не толькі дзеляцца наўздоўж, яны і ўпоперак падзелены. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

centigrade [ˈsentɪgreɪd] adj. стогра́дусны; падзе́лены на сто гра́дусаў;

a centigrade scale стогра́дусная шкала́, шкала́ Цэ́льсія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кафі́зма, ‑ы, ж.

Назва кожнага з дваццаці раздзелаў, па якія падзелены псалтыр па абраду праваслаўнага богаслужэння. У царкве, скупа асветленай, дзяк чытаў кафізмы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

centigrade

[ˈsentəgreɪd]

adj.

стогра́дусны, падзе́лены на 100 ча́стак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кафі́зма

(гр. kaphisma)

назва кожнага з дваццаці раздзелаў, на якія падзелены псалтыр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізамерыза́цыя

(фр. isomérisation, ад гр. isomeres = роўна падзелены)

ператварэнне аднаго ізамера ў другі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

partition​2 [pɑ:ˈtɪʃn] v. раздзяля́ць, падзяля́ць;

The room is partitioned into two sections. Пакой падзелены на дзве часткі.

partition off [pɑ:ˌtɪʃnˈɒf] phr. v. перагаро́джваць/падзяля́ць перагаро́дкай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

астрафі́чны

(ад а- + страфа)

не падзелены на строфы, з рознымі спалучэннямі радкоў (пра верш).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

classified

[ˈklæsɪfaɪd]

adj.

1) падзе́лены на кля́сы, гру́пы

2) та́йны, сакрэ́тны

classified documents — сакрэ́тныя дакумэ́нты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)