убга́ць

‘пагнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убга́ю убга́ем
2-я ас. убга́еш убга́еце
3-я ас. убга́е убга́юць
Прошлы час
м. убга́ў убга́лі
ж. убга́ла
н. убга́ла
Загадны лад
2-я ас. убга́й убга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час убга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

покорёжи́ть сов. (покоробить) пакараба́ціць, пагну́ць; см. корёжить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скорёжить сов., прост. (покоробить) скараба́ціць, сагну́ць, пагну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагну́ты

1. погну́тый;

2. покоро́бленный; покорёженный;

1, 2 см. пагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паку́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. звычайна безас. Звесці курчам. Рукі пакурчыла.

2. Пагнуць, пакрывіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакараба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць; зак., што.

Разм.

1. Скрывіць, пагнуць у многіх месцах; пакарабаціць. Перакарабаціць кнігу.

2. Пакарабаціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакараба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць; зак., што.

Зрабіць карабатым; пакрывіць, пагнуць. Пакарабаціць ліст жалеза. / у безас. ужыв. Дождж рунь спаласкаў, Вяз пакарабаціла. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искорёжить сов., разг. пакараба́ціць; пакруці́ць, скруці́ць; сагну́ць, пагну́ць; скрыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекорёжить сов., прост.

1. пакараба́ціць, пагну́ць;

2. безл. ску́рчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verbéulen

vt

1) памя́ць, пагну́ць

2) разм. надава́ць кухталёў (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)