агля́двацца

‘азірацца; паглядаць вакол сябе’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. агля́дваюся агля́дваемся
2-я ас. агля́дваешся агля́дваецеся
3-я ас. агля́дваецца агля́дваюцца
Прошлы час
м. агля́дваўся агля́дваліся
ж. агля́двалася
н. агля́двалася
Загадны лад
2-я ас. агля́двайся агля́двайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час агля́дваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

make eyes at

стро́іць во́чкі, каке́тліва пагляда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́відкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Зайздрасць. З завідкамі паглядаць.

•••

Завідкі бяруць (бралі, узялі) — зайздросна каму‑н. Завідкі бралі, як яна складна гаварыла. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́зверыцца ’закрычаць са злосцю’; ’паглядаць зверам’ (БРС, Шат., КТС, Некр., Янк. Мат., Янк. II, Жд., 1, Інстр. III, Клім.). Да звер. Параўн. таксама звярэць, азвярэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spozierać

незак. пазіраць, паглядаць, паглядваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́сы, -ая, -ае.

1. Вельмі смачны.

Л. кусок.

2. на што і да чаго. Які мае асаблівую цягу да чаго-н.; прагны; які выражае ахвоту, захапленне.

Л. да смятаны.

Паглядаць ласа (прысл.). Л. як кот на каўбасы (прымаўка). Л. на чужыя прыпасы (прымаўка).

|| наз. ла́сасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́са нареч.

1. и́скоса;

с. пагляда́ць — и́скоса погля́дывать;

2. перен. ко́са;

с. глядзе́ць — ко́со смотре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusgucken

vi выгля́дваць, пагляда́ць

sich (D) die Áugen ~ — праглядзе́ць усе́ во́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spoglądać

незак. паглядаць; глядзець; пазіраць;

spoglądać na kogo z góry перан. пазіраць на каго зверху;

spoglądać po sobie — паглядаць адно на аднаго; пераглядацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

погля́дывать несов.

1. (на кого, что) пагляда́ць, пагля́дваць, пазіра́ць;

2. (за кем, чем) дагляда́ць (каго, што); (следить) сачы́ць, пільнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)