глы́біць

‘паглыбляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. глы́блю глы́бім
2-я ас. глы́біш глы́біце
3-я ас. глы́біць глы́бяць
Прошлы час
м. глы́біў глы́білі
ж. глы́біла
н. глы́біла
Загадны лад
2-я ас. глы́б глы́бце
Дзеепрыслоўе
цяп. час глы́бячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паглыбле́нне ср.

1. углубле́ние; см. паглыбля́ць;

2. углубле́ние, впа́дина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драгі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Здабыць (здабываць) пры дапамозе драгі (у 1 знач.). // Паглыбіць (паглыбляць) пры дапамозе драгі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glębić

незак. паглыбляць; капаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pogłębiać

незак. паглыбляць; павялічваць, узмацняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Лапаткава́ць ’паглыбляць барозны для сцёку вады пасля сяўбы жыта’ (Жд. 1), ельск. ’спускаць ваду з града ў’ (Выг.). Да лапата (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áusbaggern

vt вычэ́рпваць; ачышча́ць, паглыбля́ць (землечарпалкай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вага́ць ’паглыбляць барозны пасля сяўбы для сцёку вады’ (Жд., Інстр. I). Слова балтыйскага паходжання; параўн. літ. vagà ’баразна’, vagóti ’рабіць барозны’. Гл. вагаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dredge [dredʒ] v. драгі́раваць;

dredge a harbour паглыбля́ць і ачышча́ць га́вань (з дапамогай землечарпалак)

dredge up [ˌdredʒˈʌp] phr. v. выло́ўліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deepen

[ˈdi:pən]

v.

1) паглыбля́ць

2) паглыбля́цца, заглыбля́цца

3) паніжа́ць (пра тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)